ağılsız — sif. 1. Ağıllı olmayan, düşüncəsiz, şüursuz; axmaq, gic. Ağılsız adam. // məc. Tədbirsiz, öz işini, öz xeyrini bilməyən, ehtiyatsız. 2. Ağla əsaslanmayan, ağla müğayir olan, ağla zidd olan. Ağılsız iş. Ağılsız hərəkət. Ağılsız z. hərəkət etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəbi — ə. ağılsız, sarsaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəlilik — is. 1. Ağlı başından çıxmış adamın halı. Dəlilik əlamətləri. 2. məc. Ağılsız iş və hərəkət, ağılsız söz; tərslik. Dəlilik etmək – ağılsız iş görmək, mənasız hərəkət etmək; tərslik etmək. <Səlim:> Qızım, dəlilik etmə! Ayın beş gün qaranlığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəbəllayı — (Bakı) ağılsız ◊ Dəbəllayı dəbəllayı danışmağ – ağılsız, düşüncəsiz danışmaq. – Sən gənə də başdamısan dəbəllayı dəbəllayı danışmağa. – Bilmirəm ki, sə: no:lıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beybəl — (Salyan) 1. ağılsız, dəli 2. avara … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cudam — (Başkeçid, Borçadı, Qazax) ağılsız. – Cudam adam düşünmədən danışar (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəndənə — I (Kürdəmir, Şəki) 1. b a x dəndə (Şəki) 2. nərdivanın pillələri (Kürdəmir). – Ayağu: düz bas dəndəniyə, yıxılarsan; – Təkərin dəndənəsi sınmışdı II (Qax) ağılsız. – Dəndənə olmasa, əlindəkin paylamaz III (Ucar) böyük mis kasa. – Dəndənədən… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dovriş — (Qax, Zaqatala) ağılsız … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
doydax — I (Mingəçevir, Şuşa) ağılsız, ağıldan yüngül, sarsaq. – Mən sənin kimi doydax adam görməmişəm (Şuşa) II (Cəbrayıl, Çənbərək, Lənkəran) 1. arıq. – Bir doydax inəyiη var, hər gün onu otarırsaη (Çənbərək) 2. uzun (boyca) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əsnəx’ — (Meğri, Zəngilan) axmaq, ağılsız. – Hilal əsnəx’ kişidi (Zəngilan); – Şükürün gədəsi Salman elə xıcca vaxdınnan əsnəx’ gədeydi (Meğri) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
filfili — (Çənbərək) ağılsız, yüngülxasiyyət. – Mənim filfili adamnan peydar zəhləm gedi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
